گذر زمان لوازم ارایشی در تاریخ کشورها
کاربران محترم مجله دلگرم در اینجا برای شما تاریخچه لوازم ارایشی در نظر گرفته ایم امیدواریم که مورد علاقه شما قرار گیرد. با ما همراه باشید.
اگر ما تغییرات مد و زیبایی را از زمان اجدادمان تا كنون دنبال كنیم شاید به تمام آنها پی ببریم.آثار به جای مانده ازاجداد ما نشان میدهد كه مواد رنگی برای رنگ كردن مو، ناخن و پوست به كار می رفته و خالكوبی نیز در آن زمان مرسوم بوده است.
خانمهای یونانی از موادی به نام ورمیلیون برای آرایش صورت استفاده میكردند كه به رنگ قرمز روشن بود و از تركیب نمكهای جیوه در ساخت آن استفاده میشد.
● رومیها
خانمهای رومی مخلوطی از گچ و سرب را به صورت میزدند تا آن را سفیدتر كنند. همچنین با رنگهای گیاهی، گونهها و لبهایشان را سرخ میكردند و از مخلوط ذرت، شیر و آرد، ماسكهایی برای صورت تهیه میكردند كه با كره مخلوط میشد.
رومیها هم مانند یونانیها و مصریها حمام و نظافت را باور داشتند و خانمها در موقع حمام از شیر و شراب استفاده میكردند.
مردان رومی نیز از عطرها و روغن برای خوشبو كردن پوست و نرم نگه داشتن آن بعد از حمام استفاده میكردند. شعرهای یونانی زیادی درباره نظافت، زیبایی مو و پوست و ناخن سروده شده است و نقاشیهای بسیاری بیانگر اهمیت آن است.
● آسیایی ها
آسیاییها به خصوص چینیها كه تاریخچه بسیار دوری درباره سلامتی
دارند آراستگی را هنر به حساب میآوردند، به خصوص در میان افرادی كه امكان
استفاده از لوازم آرایش گوناگون و لباسهای متنوع را داشتند. در ژاپن آرایش
گیشاها خیرهكننده بود و هنوزهم یك هنر باارزش به شمار میآید.
ایرانیان نیز همان گونه كه تاریخ و شواهد نشان میدهد، پیرو مد و آراستگی مو و صورت و لباس بودند.
● آفریقاییها
آفریقاییها تحول بزرگی در آرایش مو و طراحی لباسهای مخصوص به وجود
آوردند و از رنگهای زیادی برای آرایش صورت خود استفاده میكردند كه بعضی
از انواع مدل مو و لباس آنها هنوز هم رایج است.
● اروپاییها
در قرون وسطی بیشتر مواد رنگی روی گونهها و لبها زده میشد و چشمها فقط با سرمه آرایش میشدند. مواد آرایشی و داروها از هم جدا نبودند ولی در اواخر قرن شانزدهم تقریبا از هم تفكیك شدند. این
دوره میان كلاسیك و رنسانس بود؛ زمانی كه مذهب نقش مهمی در زندگی و عقاید و
رفتار اجتماعی مردم داشت.
حمام روزانه متداول نبود ولی عطر و مواد خوشبو كننده زیادی مصرف میشد. نقاشیهای كلاسیك و نوشتهها نشان میدهد كه چقدر آراستگی ظاهر بین مردم متداول بوده است.
یكی ازغیرعادیترین مدها، تراشیدن ابروها و خط مو در پیشانی بود.آنها معتقد بودند كه ابروی تراشیده چهره بسیار باهوش و
متفكری به زن می دهد.در زمان الیزابت اول (۱۵۵۸ تا ۱۶۰۳ میلادی) ماسكهای صورت متداول شدند.
در این دوره ماسكهایی از تركیب پودر پوست تخم مرغ، زاج سفید، بوراكس، بادام، تخم خشخاش، شیر، شراب، كره، میوه و سبزیها ساخته میشد. گونه و لبها آرایش میشدند ولی آرایش چشمها بسیار كم رنگ بود.